Dag warme ziel,

Het gaat sebiet pijpestelen regenen zegt mijn man als hij me in mijn witte zomerkurk naar boven ziet komen. Ik kijk wellicht enigszins verwonderd. Heb jij het onweer vannacht niet gehoord? Ik knik van nee en nu kijken zowel hij als de oudste dochter me aan alsof ik van een andere planeet kom.

En soms geloof ik dat ook wel. Dat ik van een andere planeet kom, bedoel ik dan.

Want terwijl het weer, het politieke toneel en de planeten allerlei zotte toeren uithalen om ons te triggeren om enerzijds onze regie uit handen te geven, of anderzijds om al ploeterend recht te blijven staan, kijk ik een beetje van op mijn berg neer. Ik bedoel niet dat ik neerkijk op anderen, dat zeker niet, maar ik observeer en train mijn zenuwstelsel nog een beetje meer om uit de beperkende mindset te blijven..

Als ik iets later mijn soepje wil opwarmen zie ik dat de dochter het restje spinaziepuree heeft opgegeten en de pot open op het aanrecht liet staan. Met allerlei vliegjes er rond. En als ik één van mijn grote koppen wil nemen, lijken die allemaal in de reeds afgewassen vaatmachine te staan. Het enige taakje dat de man en ik steevast aan de kinderen overlaten is het uitladen van de vaatwas, en zelfs dat moeten we dan verschillende keren vragen.

Zo ben ik toch niet opgevoed denk ik heel even, terwijl ik de pot in de wasbak onder water zet en mijn kop soep in de microgolf. Mijn man heeft in zijn human design blauwdruk het gemeenschaps kanaal van de opvoeding en het kanaal van ‘belonging’ én werd opgevoed door een allerliefste thuis blijvende mama met het incranatiekruis van ‘in dienst’ staan. Zijn waarden om zijn kroost te pamperen zullen altijd prioriteit hebben op de mijne.
​
In plaats van in weerstand te gaan, gun ik hem die warme zorgzame plek in hun hart, ook al lijkt het voor de buitenwereld dan dat ik een ‘slechte’ moeder ben…

Ik denk aan mijn eigen moeder, die ook het kanaal van de opvoeding heeft in dezelfde lijn 2 dan nog wel.
Beide dragen dus de energie van gedetermineerd en zelf voorzienend zijn in hun bemoederende rol.
Ook bij haar kon & kan je weinig stokken in de wielen steken als het komt op haar manier van bemoederen (denk ongezonde cupcakes .

Ze heeft gevochten als een leeuwin om haar gezin bij elkaar te houden (thank god) toen mijn vader zich zelf niet meer in staat achtte om in het moderne leven te staan. Dat wij zelf onze aardappelen moesten schillen, de afwas deden en steevast takenlijstjes kregen op woensdag middag (ook als we toetsen hadden) lijkt me nu heel evident, en al dacht ik daar toen wel anders over, ik had het wellicht ook liever iets meer genuanceerd doorgegeven aan mijn kinderen.

Het punt is dat ik het heb opgegeven om te vechten tegen de bierkaai. En dat ik mijn ego niet hoef te laten gelden om gelijk te krijgen. Want dat vraagt veel energie. Energie die ik kan steken in waar ik blij en voldaan van word.

Zoals deze motivatiebrief schrijven aan jou, de Spring groep uitzwaaien met een extra live-dag op het vergroten van hun energieveld, mijn individuele soulfuel klanten bekrachtigen en de soulpreneur cocreatie cirkel behartigen nààst de nieuwe plannen voor de Fall SoulExperiment groep.

Buzzu bee-ing & loving it, mààr binnenkort is het ook voor mij gezinsvakantie. Goed uitgerust met de kennis van mijn tribe en waar onze mogelijke triggers liggen ;-).

Deze week is de laatste week dat je in het Fall SoulExperiment kan instappen aan het spring tarief van 999 euro excl btw. Boordevol energie masterclasses en lives (online & ofline) rond energie gronding & energie expansie, diepere zelfkennis en kennis over anderen door de bril van je human design blauwdruk. Daarna gaat de prijs omhoog naar 1111 euro excl BTW, nog steeds een kóópje voor wat je er uit haalt! Tenzij je wil blijven kiezen voor omwegen natuurlijk, en jezelf en je zielsmissie liever wil verstoppen voor de wereld of in vechtmodus wil blijven trekken aan wat je leegzuigt.

Ook dàn wens ik je een hele fijne vakantie.

Warm liefs,

Kristin