Ik zit in de ochtend uitzonderlijk te werken aan mijn creatie-desk als de man binnen komt en vraagt of ik niet ook met mijn werkbureau naar hier wil verhuizen om een grotere werkplek voor mezelf te creëren.

Ik moet toegeven dat het aanlokkelijk klinkt. Want ook al staat mijn creatie-desk in de slaapkamer en hield ik er in het verleden nogal aan om werk, ontspanning en creativiteit gescheiden te houden, hier is het licht wel mooi gefilterd en is er veel minder afleiding.

De idee om meer eigen ruimte te hebben is iets waar ik al langer naar verlang en uitspreek (zo kwam ook mijn eigen praktijkruimte op mijn pad). Mogelijks is dit ook herkenbaar voor jou Reader?

Mijn man komt wel vaker met spontane creatieve ideeën op de proppen die ons als gezin dienen – met zijn persoonlijke Zon in poort 8 (contributie) in lijn 2 (service) is dat ook zijn individuele bijdrage die zich door onzelfzuchtige expressie in dienst van het team mag tonen àls wij hem daartoe uitnodigen (daar wringt het schoentje soms nog wat als ik weer maar eens iets kwijt bent dat hij overbodig vond ;-) ).

Het is een gave waar ik me vroeger totaal niet bewust van was, maar hem nu heel bewust voor eer en bedank door te zeggen dat ik er over zal invoelen, zonder het onmiddellijk af te voeren om aan mijn eigen geloofsovertuiging en oude gedachtepatronen vast te houden.

Alleen zijn we vaak niet bereid om zaken op een andere manier te verwerken. We houden vast aan hoe we onszelf en de ander zien en de manier waarop we ons gedragen en opdagen om te voldoen aan een beeld dat we van onszelf en anderen gecreëerd hebben op basis van wat we/ anderen dénken te zien waarin we hen en onszelf gaan bevestigen.

We creëren geen ruimte voor onszélf om tot creativiteit en spontane invallen te komen en staan vaak ook niet toe om te veranderen naar een betere versie van onszelf.

“Ik ben wie ik ben”. Ik hoor het mijn liefste mams vorige week nog zeggen, toen ik haar vroeg om haar emotionele drama (over mijn broer die een nieuwe ingreep moest ondergaan aan zijn knie) niet op mij over te zetten. We zijn beide emotioneel ongedefinieerd (met van nature wel wat aanleg voor emotionele uitvergroting en drama), maar definiëren bij elkaar àlle drie emotionele kanalen die van het wortel naar emotionele centrum lopen. Ook dit bracht me al heel wat oefenterrein om met emotionele triggers & slachtofferschap om te leren gaan, waardoor ik nu heel duidelijk kan voelen wanneer energie niet van mij is en ook duidelijk mijn grenzen kan aangeven en bewaken.

Als jij dus ook “bent wie je bent” en volledig blij bent met je leven, je job, je zingeving, je relaties etc, ja blijf dan vooral doen wat je doet.

Als dat niet zo is en je bent bereid om op zoek te gaan naar jouw zelf-meesterschap en zelf realisatie las deze week dan voldoende pauzes én ongebreidelde resultaat loze creativiteit in. Om de dingen te zien die je nù motiveren (zonder het verleden en de toekomst in overweging te nemen) en die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt.

Gun jezelf de ruimte, de openheid en laat de klaarheid intentioneel naar je toe komen zonder er op te jagen.

Als je jezelf nog wat meer ruimte en vooral zelf-hulp tools wil gunnen, dan is de FALL SoulExperiment Coaching editie misschien wel jouw call. Er is een vroegboek korting tot 1 juli en we starten op 18 september. Er staat voor jou ook een gratis nieuwe SoulFueled Leven podcast aflevering klaar met meer toelichting bij deze energie alsook de materiële manifestatie energie van 'het kanaal van het geld', het gebied waarop we ons momenteel wel wat machteloos kunnen voelen maar tegelijkertijd ook aangezet worden tot leiderschap. Tenminste als we onszelf en anderen het (zelf-) respect kunnen geven dat we allemaal verdienen.